■
۱.
تا قبل از دیدن فیلم چیزی که از تختی تو ذهنم بود این بود که قهرمان المپیک بوده و آدم خوبی بوده و به این و اون کمک می کرده
تازه وقتی فهمیدم اونقدراهم مدال نبرده با خودم گفته به خاطر این معروف بوده که جزو اولین ها بوده و اونقدراهم که میگن قوی نبوده تازه آخرش هم معلوم نشد چجور مرد
اما بعد از دیدن فیلم دیدم عوض شد
■
۲.
سکانسی که تختی داره مصاحبه میکنه و اعلام میکنه که میخواد کشتی رو کنار بذاره، اون صحبت هاش برای اینکه چرا ایران رو ترک نمیکنه ماندگاره، کشوراونجایی که کشور رو به پدر و مادری تشبیه میکنه که حیاتش رو از اون گرفته
■
۳.
فیلم همزمان مارو برای پذیرفتن هر دوسناریو معروف درباره ی نحوه ی مرگ تختی جلو می بره اما نهایتا همونطور که از قبل هم میشد حدس زد موضوع رو باز نمیکنه و به گفتن اینکه چجور زندگی کردن تختی از چجور مردنش مهمتره اکتفا میکنه
■
۴.
تختی در فیلم مردی هست که به هر قیمتی پای اعتقاداتش وایمیسته اما برای چی؟چون ذاتا این مدلی بوده؟ چون میخواسته محبوب باشه؟ اما فیلم از این جهت یکم نا امید کنندست، از این جهت که یه فرد درستکار مثل تختی از همه جا رونده میشه و به این نتیجه می رسی اینکه پای اعتقاداتت وایستی خیلی سخت تر از اون چیزیه که فکرشو بکنی
■
۵.
سوالی که تو ذهنم مرور میشه اینه که آیا واقعا این مردم لیاقت کسی مثل تختی رو دارن؟
■
6.
در نوع حرف زدن تختی بزرگی کاملا مشهوده.
معمولا بدون توجه به صحبت های طرف مقابل حرفش رو میزنه انگار که اصلا نشنیده اما نه به شیوه ای متکبرانه
■
7.
یکی از دردناک ترین سکانس ها سکانس رفتن نامزد تختی بود
■
8.
با وجود اینکه خیلی از قهرمانا سعی در مخفی کردن گذشتشون دارن و با برندسازی شخصی سعی در ساختن یه چهره جدید از خودشون دارن اما تختی در نقطه ی مقابل قرار داره
■
فیلم به نحو باور پذیری این موضوع رو نشون میده که خیلیا دوست ندارن تو موفق بشی و با دیدن موفقیتت نه تنها خوشحال نمیشنن بلکه.
■
9.
تختی خیل بزرگ بود
اونقدری که شاید هزارسال زود به دنیا اومده بود
حالا حالا ها مونده تا لیاقت داشتن امثال تختی رو داشته باشیم
اگه تختی زنده بود فقط می رفتم و به حرف زدن و راه رفتن و سبک زندگیش دقت می کردم تا یاد بگیرم که چجور میشه انقدر بزرگ بود
درباره این سایت